Αλεξία Πετροπούλου: "H Tέχνη είναι αναγκαιότητα και επικοινωνία."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Ο Ηθοποιός; Ο ηθοποιός για να γίνει φως πρέπει να περάσει από πάρα πολλά στάδια και μάλιστα τις περισσότερες φορές σκοτεινά. Ο ηθοποιός για να γίνει φως πρέπει να εκμηδενίσει όχι μόνο το «υπερεγώ» αλλά να κατακερματίσει το «εγώ» του.

Ο ηθοποιός για εμένα προσωπικά είναι ένας από σκηνής φιλόσοφος που μάχεται για τον ανθρωπισμό, που θέτει ερωτήματα για την αδικία, που διακωμωδεί την ατελή ανθρώπινη φύση ενώ συγχρόνως συμπάσχει με την τραγικότητά της.

Ο ηθοποιός είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος που είναι ταγμένος καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του να αντιμετωπίζει τα θεμελιώδη ζητήματα της αλήθειας, της τέχνης και της ανθρώπινης φύσης.

Ο ηθοποιός αν ήταν υλικό θα ήταν μετάξι και ως ένα τέτοιο πολύτιμο υλικό πρέπει να αντιμετωπίζεται με ευγένεια, σεβασμό και φροντίδα.

Τέλος ο ηθοποιός ως κατεξοχήν συμπαντικός εκπρόσωπος της ενσυναίσθησης των έμβιων όντων σίγουρα μπορεί να συνταξιδεύσει με το φως ως ένας μάγος των μεταμορφώσεων μέσα από μυριάδες μορφές και χρώματα και μάλιστα σε μεγάλες πνευματικές ταχύτητες συνδυάζοντας πολλές ζωές ταυτόχρονα και τότε σίγουρα θα λάμψει για πάντα. 

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Ως επί το πλείστον και το αναμενόμενο στο σπίτι μου στην αγαπημένη μου Κυψέλη και δύο φορές την εβδομάδα στην εταιρία μου επί της οδού Γλάδστωνος στην Πλατεία Κάνιγγος. Οργανώνω και κλείνω εκκρεμότητες για τον εκδοτικό μου οίκο «Ατρειδών κύκλος» ενώ παράλληλα δημιουργώ ένα storyboard για την εικονογράφηση του παιδικού μου θεατρικού έργου «Η κα Αστροφυσική και τα όνειρα των αστεριών» προκειμένου να παραδοθεί στην υπέροχη ζωγράφο μας κα Νανά Παπαδοπούλου για να ζωντανέψει τους χαρακτήρες του έργου μας.

Οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, πώς όμως πιστεύετε ότι μπορεί η Τέχνη να τις κάνει καλύτερες;

HTέχνη είναι αναγκαιότητα και επικοινωνία. Φανταστείτε ένα κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν έχουν την πολυτέλεια του διαλόγου. Όσο σημαντική είναι λοιπόν η γλώσσα ως η πρώτιστη μορφή λεκτικής επικοινωνίας άλλο τόσο σημαντική είναι και η Τέχνη ως οδηγός μιας πολιτισμένης καιυγιούς κοινωνικής συμπεριφοράς. Η Τέχνη ως μια συνειδητή εργασία διαμορφώνει τα κατάλληλα εργαλεία που καλλιεργούν την ανθρώπινη συνείδηση, τον εξευγενισμό των ανθρώπινων συναισθημάτων ώστε να ωθήσει την διεθνή ανθρώπινη κοινότητα σε μια φιλειρηνική συνύπαρξη.

Όσο για την σημερινή ημιάγρια κατάσταση που επικρατεί λόγω της οικονομικής και της επιδημικής κρίσης η Τέχνη είναι απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε γιατί ο εγκλεισμός και η έλλειψη πραγματικής επικοινωνίας θα έχει πολύ φοβούμαι και απεύχομαι τραγικές συνέπειες για την ανθρωπότητα. Η τέχνη πρέπει να λειτουργήσει το συντομότερο με ανοιχτά θέατρα, κινηματογράφους, γκαλερί, μουσικές σκηνές κ.α. για να αποφευχθεί το μοιραίο πισωγύρισμα και να δημιουργήσει το αντίβαρο στον νεο-μεσαίωνα που βιώνουμε. Προτεραιότητα λοιπόν στην καταπραϋντική, αντικαταθλιπτική και παρηγορητική Τέχνη που το κράτος έχει παραγκωνίσει! Προσωπικά θεωρώ την συγκεκριμένη στάση του κράτους, μια στάση αδιαφορίας και εμπαιγμού των ανθρώπων των Τεχνών, μια αποτρόπαια εγκληματική ενέργεια εις βάρος της ίδια της ανθρώπινης ύπαρξης. Φοβού το μπούμερανγκ! 

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Οι Έλληνες ηθοποιοί έχουν ταπεραμέντο, είναι ταλαντούχοι και δημιουργικοί. Το θέατρο είναι στο αίμα μας. Είμαι υπέρ της πολυχρωμίας και του πλουραλισμού αφού και η ίδια η δική μου η φύση είναι πληθωρική. Θέλω να εκφράζονται οι άνθρωποι μέσω των τεχνών γιατί ομορφαίνουν τους εαυτούς τους αλλά και το περιβάλλον τους. Οραματίζομαι μια Ελλάδα που όλη την ημέρα θα ακούγονται θέατρα, μουσικές και θα βλέπουμε ζωγράφους να δημιουργούν στους δρόμους τα έργα τους, εικαστικούς να κάνουν παρεμβάσεις ομορφαίνοντας πόλεις και χωριά. Σαν να λέμε μια μόνιμη φιέστα, ένα πάρτι ευδαιμονίας και χαράς, συναλλαγής όμορφων συναισθημάτων και πνευματικής ανάτασης. Τους θέλουμε τους καλλιτέχνες, τα θέλουμε τα ανθρώπινα συναισθήματα!

Προτιμώ οι άνθρωποι να τραγουδούν, να χορεύουν,να παίζουν θέατρο, να ζωγραφίζουν και να χαίρονται από το να πηγαίνουν στα ψυχιατρεία. Τώρα επαγγελματικά επειδή ο εχθρός του καλού θα είναι πάντα το καλύτερο πιστεύω ότι το καλύτερο πάντα θα δικαιώνεται όσες παγίδες και να βρει στον δρόμο του.

Χαίρομαι τα νέα παιδιά και τα θαυμάζω που συγχρόνως με την τέχνη τους φοιτούν και σε κάποιο Πανεπιστήμιο είτε μελετούν παράλληλα με τους ρόλους τους κάποια μεταπτυχιακή τους εργασία. Πρόοδος αυτό είναι το ζητούμενο και τους εύχομαι να έχουν την καλύτερη πρόοδο και μια ευτυχισμένη ζωή μέσα από την πληρότητα που τους προσφέρει η ατελείωτη γνώση. Να μαθαίνουν οι άνθρωποι, να προσπαθούν και να επιβραβεύονται για τους μόχθους τους και κυρίως να μην απογοητεύονται και να μην γίνονται αυτοκαταστροφικοί. 

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Τα συναισθήματα ποικίλουν, κάθε παράσταση είναι ένας ζωντανός οργανισμός ένα διαφορετικό βίωμα κάθε φορά και εξαρτάται από την απόδοση των ηθοποιών και την ποιότητα του κοινού. Την επιτυχημένη παράσταση βέβαια την συνοδεύουν η λύτρωση και η λαμπερή ψυχή που ακτινοβολείται στα όμορφα πρόσωπα των ηθοποιών. Τότε εγώ αισθάνομαι μια γλυκιά ηρεμία και μια ερωτική πληρότητα. Ευδαιμονία και Ζεν.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Ναι όταν παίζαμε στο έργο «Φαντασία πάνω στον Πεερ Γκιντ» του Ιψεν σε σκηνοθεσία του Βασίλη Νικολαίδη. Εγώ στον ρόλο της Οζε και ο Γιώργος Τάτσης τον ρόλο του Πεερ είχαμε απογειωθεί υποκριτικά και ενώ εγώ ήμουν πάνω στον Γιώργο που τον είχα καβαλήσει σα να είναι ένα ελάφι έσκυψα και εκείνος σήκωσε απότομα το κεφάλι του και μάτωσε η μύτη μου, έπαθα μια προσωρινή κρίση πανικού γιατί πόνεσα και αισθάνθηκα το αίμα που έτρεχε αλλά πήρα τις κατάλληλες διαφραγματικές ανάσες και συνέχισα. 

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Είναι πολλά αλλά τα άμεσα είναι η δημιουργία της παράστασης παιδικού θεάτρου «Η κα Αστροφυσική και τα όνειρα των αστεριών» το οποίο τυγχάνει δικής μου συγγραφής, η συνέχεια των επιτυχημένων μας παραστάσεων που διακόπηκαν λόγω της επιδημίας της έτοιμης παράστασής μου «Κλυταιμνήστρες» Ιλαροτραγωδία, η παρουσίαση του βιβλίου σε αναλόγιο της αγαπημένης μου συναδέλφου αλλά και ταλαντούχας ποιήτριας Ιωάννας Λαδοπούλου-Παπαδοπούλου « Η Επιστροφή της Ευρυδίκης» των εκδόσεων Ατρειδών κύκλος, όπου υποδύομαι την Ευρυδίκη και φυσικά το αριστούργημα «Μέθεξη Ονείρων» του εκλεκτού συναδέλφου Σταύρου Μαυρίδη όπου θα υποδυθώ με μεγάλη χαρά την πατρίδα του την Σαλαμίνα, το περιμένω και αυτό με ανυπομονησία. 

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Ψαχτείτε συνάνθρωποι αρκετά καθίσαμε στους καναπέδες μας!

Να είστε υγιείς, να διαβάζετε πολλά βιβλία και να βλέπετε πολύ- πολύ θέατρο, πολλές εκθέσεις ζωγραφικής και ότι άλλο σας ευχαριστεί στον όμορφο παράλληλο κόσμο των ιδεών και της τέχνης.