Δημήτρης Ελιάς: "Δημιουργικός, μεθοδικός, πρόθυμος, υπομονετικός, αξιόπιστος."

Γνωρίστε μας τον εαυτό σας μέσα από πέντε λέξεις.

Δημιουργικός, μεθοδικός, πρόθυμος, υπομονετικός, αξιόπιστος.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Στην παράσταση «Οι Μάγισσες του Βάρντε» από το Θέατρο του Άλλοτε, σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Δουμανίδου και κείμενο της Μαρίας Ράπτη, στο Θέατρο Αυλαία και στο θέατρο Κολοσσαίο, στην παιδική παράσταση, «Aladdin The Show», σε σκηνοθεσία Μπίλιως Κωνσταντινίδου.

Μιλήστε για το έργο. Ποιο είναι το κύριο μήνυμα του έργου;

Πρόκειται για ένα έργο βασισμένο στην πραγματική ιστορία της δίκης των μαγισσών της Νορβηγίας. Το 1617 στο παραθαλάσσιο Βάρντε της Νορβηγίας ξέσπασε μια φονική καταιγίδα που έπνιξε 40 άνδρες του μικρού χωριού. Οι γυναίκες της περιοχής κατηγορήθηκαν για μαγεία. Η Νορβηγία που είχε ήδη εξαπολύσει σταυροφορία για την απάλειψη της μαγείας, πραγματοποίησε πάνω από 140 δίκες στην περιοχή του Φίνμαρκ. Τουλάχιστον 91 άνθρωποι, κυρίως γυναίκες, κρίθηκαν ένοχοι μαγείας και κάηκαν στην πυρά ή βασανίστηκαν μέχρι θανάτου.

Στο έργο αποτυπώνεται η βαθιά εμπεδωμένη κοινωνική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες είναι κατώτερες, υποτελείς στην ανδρική εξουσία, και δυνητικά μπορούν να τιμωρηθούν βάναυσα και να δολοφονηθούν.

Γνωρίστε μας τον ήρωα σας.

Υποδύομαι έναν ιερέα, τον Peter Magnus, ο οποίος είναι ένας ήσυχος άνθρωπος, που τον ενδιαφέρει το καθήκον του και η ηρεμία του, που παλεύει ανάμεσα στην λογική και στο συναίσθημα και που όμως γίνεται και αυτός στο τέλος μέρος του συστήματος της εξουσίας.

Η γυναικοκτονία έχει γίνει μια μαύρη σελίδα στην καθημερινότητα μας. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Η γυναικοκτονία συντηρείται διαχρονικά μέσα από βαθιά ριζωμένες πατριαρχικές πεποιθήσεις. Αυτές οι πεποιθήσεις καθορίζουν συνειδήσεις, επιβάλλουν στερεότυπα και έχουν ως συνέπεια τη βία σε βάρος της γυναίκας. Τα σεξιστικά στερεότυπα, η ζήλεια, η αίσθηση κατοχής και ελέγχου της γυναίκας, το πρόταγμα του «τι θα πει ο κόσμος» είναι μερικοί μόνο από τους παράγοντες ύπαρξης και ενίσχυσης του φαινομένου.

Πόσο έντονο είναι το κατηγορώ και η βία στην κοινωνία μας;

Η βία κάθε μορφής, συμπεριλαμβανομένης της γυναικοκτονίας, αγγίζει πέραν του οικογενειακού και το κοινωνικό επίπεδο. Είναι τόσο έντονη η παρουσία της στην καθημερινότητα που οι συνέπειές της επεκτείνονται, όχι μόνο στα μέλη του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος, αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία, η οποία βιώνει ένα κλίμα ανασφάλειας και καχυποψίας.

Ήταν κάτι που συνέβαινε πιο έντονα στο παρελθόν η στο σήμερα; Πώς μπορούμε να το αποτρέψουμε για το μέλλον;

Το φαινόμενο της γυναικοκτονίας σαφώς συναντάται και στο παρελθόν. Ωστόσο, στην εποχή μας ενισχύεται από διάφορους παράγοντες, όπως είναι - μεταξύ άλλων - η έλλειψη παιδείας, η αίσθηση ανωτερότητας, η ευθύνη των μέσων ενημέρωσης τα οποία επιλέγουν να προβάλουν σεξιστικά μοτίβα. Για την αποτροπή του φαινομένου είναι απολύτως αναγκαία η αυστηροποίηση των ποινών και κυρίως η ουσιαστική και όχι φαινομενική έκτισή τους.

Υπάρχει σωτηρία και αν ναι ποια είναι;

Αν οι γονείς και το σχολείο εμποτίσουν τα παιδιά με την έννοια της ισότητας, μπορεί να υπάρξει σωτηρία και να αποτρέπεται η ενίσχυση πατριαρχικών και στερεοτυπικών συμπεριφορών.

Κλείνοντας, ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Θα τους καλούσα να έρθουν στο Θέατρο Αυλαία για να δουν τις Μάγισσες του Βάρντε. Με την παρουσία τους θα ενισχύσουν το νόημα της παρακάτω φράσης από το σκηνοθετικό σημείωμα που συνοδεύει τα επιμέρους στοιχεία της παράστασης: «Δεν πεθαίνει ποτέ μια γυναίκα που δολοφονείται. Η ύπαρξη της μετουσιώνεται σε δύναμη. Μια δύναμη ικανή να κάψει τον κόσμο όλο.»