Ελένη Κερολάρη: "Υπάρχει μια αντίληψη (λαθεμένη) ότι ο ηθοποιός δεν είναι επάγγελμα αλλά χόμπι."

Τι σας παρακίνησε ν' ασχοληθείτε με την υποκριτική;

Η μαγεία. Η αγάπη. Η φαντασία. Οι μάσκες.

Οι φωνές. Τα σώματα. Τα τραγούδια. Η σκηνή.

Η ανάγκη για έκφραση. Η περιέργεια να κάνω έναν άλλο χαρακτήρα. Κι άλλο, κι άλλο...

Ποιές δυσκολίες συναντά ένας ηθοποιός στα πρώτα του βήματα;

Υπάρχει μια αντίληψη (λαθεμένη) ότι ο ηθοποιός δεν είναι επάγγελμα αλλά χόμπι.

Οπότε ο περίγυρος μας αντιδράει πρώτος.

Συγκεκριμένα, όταν άρχισα να εκφράζω τη θέληση μου να γίνω ηθοποιός, άνθρωποι που με ήξεραν ελάχιστα αντέδρασαν λέγοντας πως είναι δύσκολο να γίνεις ηθοποιός χωρίς γνωριμίες , ότι είσαι ντροπαλή, ότι δεν θα τα καταφέρεις σε αυτό το σκληρό χώρο. Αυτό με δυνάμωσε να συνεχίσω. Γιατί, οι άνθρωποι που πραγματικά με ήξεραν, ενθουσιάστηκαν, με στήριξαν και πίστεψαν απόλυτα σε μένα. Τον πιο ενθαρρυντικό ρόλο έχει η μαμά μου!

Σε ποια θεατρική σκηνή θα σας βρούμε αυτό τον καιρό;

Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στην παράσταση «Ο Ηλίθιος» του Ντοστογιέφσκι , με τον Πέτρο Φιλιππίδη. Σκηνοθεσία του αγαπημένου μου καθηγητή Νίκου Διαμαντή.

Υπάρχει κάτι που σας φοβίζει ή σας προκαλεί ανασφάλεια στη σκηνή;

Πριν φτάσουμε στο στάδιο της σκηνής και της παράστασης, έχει προηγηθεί μελέτη, ομαδική και προσωπική. Πρόβες με τον σκηνοθέτη και τους συναδέλφους. Οπότε δεν υπάρχει κανένας φόβος ή ανασφάλεια, παρά μόνο το δημιουργικό άγχος.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Η χαρά της επικοινωνίας με τον θεατή και ο ενθουσιασμός της μετάδοσης της ιδέας του συγγραφέα.

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως ο κόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσω πολιτισμού και διασκέδασης;

Ο κόσμος που αγαπάει το θέατρο συνεχίζει να πηγαίνει. Εξάλλου το θέατρο δεν είναι ακριβό είδος ψυχαγωγίας σε σχέση με την ποιότητα και με αυτά που παίρνει ο θεατής φεύγοντας.

Ποιά είναι τα θεατρικά σας όνειρα;

Όταν τα όνειρα γίνουν πραγματικότητα θα σας καλέσω! Χα χα!

Προσεχή καλλιτεχνικά σχέδια;

Μετά το Πάσχα ξεκινάμε πρόβες για μια μουσική παράσταση που ετοιμάζουμε με τη Χριστίνα Παπαδάκη.

Και τα γυρίσματα μιας μεγάλου μήκους ταινίας που συμμετέχω σε σκηνοθεσία Νικόλα Δημητρόπουλου.

Αυτή την περίοδο έχω ξεκινήσει το μοντάζ για ένα ντοκιμαντέρ που γυρίσαμε στον Ξενώνα Ελπίδα με τα παιδιά που φιλοξενούνται εκεί.

Βρίσκω λίγο χρόνο να γράφω ένα παραμύθι για παιδιά. Επίσης, γράφω ένα θεατρικό με κεντρικό θέμα τη γυναικεία φύση και τον έρωτα.

Ένα μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας.

Να μη χάσετε τον αυθορμητισμό και την αθωότητα που όλοι είχαμε κάποτε μέσα μας, αλλά πολλοί μεγαλώνοντας την έχασαν.

Και μη ξεχνάτε να λέτε «Σε αγαπώ».

Ευχαριστώ!

Ελένη