Γιώργος Γιώτσας: "Η πορεία που στον χώρο της λογοτεχνίας χαρακτηρίζεται από την αγάπη, την αληθινή που καίει σαν φωτιά!"

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε τον Γιώργο μέσα από πέντε λέξεις, ποιες θα επιλέγατε;

Ανήσυχο πνεύμα. Μπαμπάς με αγάπη.

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε την πορεία σας στον χώρο της λογοτεχνίας μέσα από ένα συναίσθημα ποιο θα επιλέγατε και γιατί;

Αγάπη. Αληθινή που καίει σαν φωτιά. Αλλιώς δεν μπορείς να συνεχίσεις να προσφέρεις στο χώρο της λογοτεχνίας.

Τι σημαίνει για εσάς έμπνευση;

Θα μπορούσα να πω "οι άνθρωποι" αλλά στο τέλος της ημέρας είναι κυρίως αυτό που η Μούσα έχει τη γενναιοδωρία να μου ψιθυρίσει.

Μιλήστε μας για το τελευταίο σας βιβλίο.

"Η πολλή αγάπη σκοτώνει" (εκδ. Λυκόφως, 2023) που γράψαμε μαζί με την εξαιρετική Στέλλα Καραμπακάκη, είναι ένα βιβλίο που περιέχει τρεις ιστορίες φαντασμάτων (κυριολεκτικά και μεταφορικά) με ευδιάκριτο τον κοινωνικό σχολιασμό, εναντίον σε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών.

Πώς «γεννήθηκε» η ιδέα μιας συλλογικής συγγραφής; Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Θα το πραγματοποιούσατε ξανά;

Η ιδέα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και χαίρομαι που την κάναμε πραγματικότητα. Έγραψα με σεβασμό, μπολιάζοντας τρεις ιστορίες που είχε γράψει παλαιότερα η Στέλλα Καραμπακάκη, με νέα στοιχεία και τονίζοντας το fantasyστοιχείο που τόσο ωραία είχε εισαγάγει. Ο κοινωνικός σχολιασμός ήταν κάτι που κάνω σε όλα τα βιβλία μου τα τελευταία χρόνια, όπως και η Στέλλα στα δικά της, οπότε δεν μπορούσε να λείπει από το συνεργατικό μας βιβλίο. Η εμπειρία ήταν μοναδική και παρόλο το πολύ πιεσμένο πρόγραμμα και των δύο μας, βρήκα την επικοινωνία και τη συνεργασία μας εξαιρετική. Οπότε ναι, θα ήμουν πολύ θετικός να πραγματοποιούσαμε ξανά κάτι συνεργατικό!

Πώς θα χαρακτηρίζατε τις ανθρώπινες σχέσεις στην σημερινή εποχή;

Θα απαντήσω χωρίς να θέλω να γενικεύσω -καθώς γνωρίζω ανθρώπους με αγάπη μέσα τους, και σχέσεις που αντέχουν στο χρόνο.

Θα ήθελα να πω ότι οι σημερινές ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες, αλλά φοβάμαι ότι πολλές φορές είναι εξαιρετικά απλές και βασίζονται σε συγκεκριμένες ανάγκες. Για αυτό και αποτυγχάνουν τόσο συχνά. Έβλεπα πρόσφατα ένα επεισόδιο της σειράς "BlackMirror" που παρουσίαζε αριστοτεχνικά την ολοένα αυξανόμενη εξάρτηση των ανθρώπων ανεξαρτήτου ηλικίας από τα socialmedia και το πόσο καταστροφικά αποτελέσματα έχει αυτό στις σχέσεις τους.

Μελλοντικά σχέδια;

Δύο ανθολογίες όπου συμμετέχω ύστερα από ιδιαίτερα τιμητικές προσκλήσεις αλλά και δύο μυθιστορήματα, που θα μας απασχολήσουν εκδοτικά το 2024 -και ίσως το 2025. Από εκεί και ύστερα θα ήθελα να έχω μια χρονική περίοδο για περισυλλογή. Ειλικρινά το έχω ανάγκη ως άνθρωπος.

Κλείνοντας, ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να έχετε ολόψυχα υγεία και να δείχνετε την αγάπη σας. Οι άνθρωποι έμαθα με τον σκληρό τρόπο ότι δεν είναι για πάντα μαζί μας. Μια καλή κουβέντα, ένα χάδι, ένα φιλί, ένα "Είμαι εδώ αν με χρειάζεσαι", μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά. Και για εκείνους και για εσάς.