Όλγα Μουργελά: "Το θέατρο αναπαράγει και φωτίζει ιδιαίτερα κομμάτια της αληθινής ζωής."

Αν σας ζητούσα να μας γνωρίσετε την Όλγα μέσα από πέντε λέξεις, ποιές θα επιλέγατε;

Φίλοι μου υπερβάλλοντας, λένε για μένα ότι με χαρακτηρίζει ειλικρίνεια, ταπεινότητα, εργατικότητα, φιλομάθεια, συνεχής προσπάθεια και εγρήγορση.

Τους ευχαριστώ, ελπίζω και θέλω να είναι έτσι.

Πώς και γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χώρο της υποκριτικής;

Ήταν όνειρο εξ' απαλών ονύχων. Θεωρούσα τον χώρο μαγικό όχι μόνο γι' αυτό που φαίνεται αλλά για την πνευματικότητα που κρύβει.

Πού σας βρίσκουμε αυτόν τον καιρό;

Παίζω στο σπουδαίο έργο του Σουηδού δραματουργού Αούγκουστ Στρίντμπεργκ, ο χορός του θανάτου,σε σκηνοθεσία Βαλεντίνης Λουρμπά, με τους εξαιρετικούς συναδέλφους Μάνο Χατζηγεωργίου και Βασίλη Ασημάκη.

Το έργο και τα μηνύματα του μπορούν να έχουν αντίκτυπο στην σημερινή πραγματικότητα και κοινωνία;

Φυσικά και έχουν αντίκτυπο. Μην ξεχνάμε ότι το θέατρο αναπαράγει και φωτίζει ιδιαίτερα κομμάτια της αληθινής ζωής. Τα ζευγάρια που φθείρονται στην μεγάλη διάρκεια της συμβίωσης και στο τέλος αλληλοσπαράσσονται και βυθίζονται στην απόγνωση.

Γνωρίστε μας την ηρωίδα σας. Ποια κοινά στοιχεία και ποιες διαφορές έχει με την Όλγα;

Η Αλις είναι μια καταπιεσμένη και καταπιέζουσα γυναίκα. Ζει συμβατικά με κυρίαρχο συναίσθημα το μίσος και την εκδίκηση.

Έχει ένα ερωτικό απωθημένο που φτάνει στην απόλυτη απόρριψη και στο τέλος μπαίνει στο έρεβος της απόγνωσης.

Πάντα υπάρχουν κοινά σημεία με τους πραγματικούς ρόλους στο θέατρο. Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά η ζωή είναι ένα μαστίγιο που σε καταπονά.

Όμως μέσα από τον άγιο πόνο εξαγνίζεσαι και υπομένεις και προχωράς.

Μιλήστε μας για το θεατρικό εργαστήρι ενηλίκων "Θεάτρου Φίλοι".

Το θεατρικό εργαστήρι είναι μια απρόσμενη έκπληξη για μένα.

Δεν διδάσκω μόνο, αλλά κυρίως διδάσκομαι όταν βλέπω ανθρώπους διαφόρων ηλικιών και επαγγελμάτων να αφιερώνουν τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο τους στην θεατρική παιδεία, με προσπάθεια και ζήλο.

Σαν δασκάλα υποκριτικής γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει να ακολουθήσει το μονοπάτι της υποκριτικής;

Ίσως γιατί μέσα από το δίαυλο του θεάτρου βιώνουν μια προσωπική λύτρωση.

Ακόμα η προσδοκία της δημιουργίας βρίσκει στην υποκριτική ένα δρόμο για την αληθινή της πραγμάτωση.

Η πανδημία επηρέασε πολύ το χώρο σας. Πώς βλέπετε το αύριο του θεάτρου; Ο κόσμος συνεχίζει να το επιλεγεί σαν μέσο επιμόρφωσης και διασκέδασης;

Η πανδημία πράγματι επηρέασε πολύ και το θέατρο και κυρίως τους δημιουργούς του.

Οι συνάδελφοι υπέφεραν πολύ κι έφτασαν στην έσχατη ένδεια.

Ευτυχώς τώρα τα πράγματα επανήλθαν σε μια ικανοποιητική κανονικότητα.

Ο κόσμος συνεχίζει με περισσότερη ένταση να πηγαίνει στο θέατρο. Τα πράγματα τώρα είναι πολύ καλύτερα.

Μελλοντικά σχέδια;

Πάντα υπάρχουν σχέδια. Προχωρώ βήμα- βήμα χωρίς δονκιχωτισμούς. Σκαλί- σκαλί με πολλή προσπάθεια. Ελπίζω όλα να πάνε καλά.

Κλείνοντας, ποια ευχή θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να αγωνίζονται τον αγώνα τον καλό. Να μην εγκαταλείπουν ποτέ, να ελπίζουν και να προσπαθούν.

Η ζωή για τον καθέναν μας, κρύβει πάντα μια ευχάριστη έκπληξη.

Να γρηγορούν και να προσεύχονται για το επερχόμενο καλό.