Το Πανδοχείο, της Δέσποινας Χατζή
Αθήνα, 1941. Ο δικηγόρος Αριστείδης Ιωακειμίδης και ο αδελφός του Ανδρέας τάσσονται με δουλική προθυμία στο πλευρό των Γερμανών κατακτητών. Στον αντίποδα, ο μικρότερος αδελφός τους, Φωκάς, και τρεις γυναίκες της οικογένειας αντιστέκονται δρώντας με απόλυτη μυστικότητα. Η οικογενειακή ισορροπία διαταράσσεται από εχθρότητες, πάθη και ασίγαστους έρωτες.
Ορεινή Μπόβα, Καλαβρία, 1946. Η κόρη του Αριστείδη Ιωακειμίδη, Αντονέλλα, θέλοντας να ξεφύγει από το βάρος που νιώθει για τη στάση του πατέρα της, εγκαταλείπει οριστικά την Ελλάδα ακολουθώντας τον σύζυγό της Αναστάζιο Αντριότι στην πατρίδα του, την Κάτω Ιταλία.
Η ελληνόφωνη Καλαβρία την καλοδέχεται. Η νεαρή κοπέλα γοητεύεται από την ειδυλλιακή ύπαιθρο, τους ανθρώπους της, τις μνήμες τους, αλλά και την ιστορία της αλλοτινής Μεγάλης Ελλάδας. Ωστόσο, το ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με τις πληγές που άφησε η αγριότητα του Μουσολίνι: την απόλυτη φτώχεια, ανεργία, μετανάστευση, κοινωνική αδικία. Εργαζόμενοι σκληρά, το 1960 αποκτούν το πανδοχείο «Magna Grecia», ανακουφίζοντας εν μέρει την κακοπαθημένη ζωή τους.
Ρήγιο, Καλαβρία, 1995. Πρωτοπόρα και δυναμική, η Αντονέλλα αποφασίζει να περάσει το γέρμα της ζωής της στο πανδοχείο με μια παρέα συνομηλίκων της. Οι ζωές τους γίνονται μέρος της δικής της ζωής και οι ξεχωριστές ιστορίες όλων μπλέκονται σε μια ασίγαστη επιθυμία για λύτρωση.
Ένα μυθιστόρημα δυνατών συγκινήσεων για τις ολέθριες συνέπειες του πολέμου, εμπνευσμένο από τη μακραίωνη ιστορία και τη σαγήνη του ιταλικού Νότου.
Ένα λογοτεχνικό έργο-ταξίδι σε μέρη και συναισθήματα. Ένα πανδοχείο φιλοξενεί ζωές, κομμάτια της ιστορίας, το χθες με το σήμερα! Δεν κουράζει, αντίθετα αναδεικνύει την κάθε πτυχή της ιστορίας και τον ηρώων με λογοτεχνική μαεστρία που μαγνητίζει τον αναγνώστη και τον κάνει συνοδοιπόρο της κάθε σελίδας!
Οι ήρωες θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, χωρίς υπερβολές αλλά με την αλήθεια που σε γοητεύει περισσότερο. Μέσα από περιγραφές και παρομοιώσεις η συγγραφέας δημιουργεί εικόνες, εξάπτει την φαντασία, χωρίς την λεπτομερείς καταγραφή που κουράζει τον αναγνώστη. Η γραφή σύγχρονη και η ανάγνωση του βιβλίου ευχάριστη. Το τέλος είναι από αυτά που γράφει η πένα και τα αναδεικνύει μόνο η ζωή.
Η Λογοτεχνία είναι κολλητή φίλη της Ιστορίας, φέρνει στο φως τις πιο σκοτεινές και φωτεινές της αποχρώσεις!
Αποσπάσματα του βιβλίου
Το καλοκαίρι είχε πια μπει για τα καλά, ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και τα δέντρα που είχε φυτέψει ο Τσεζάρε είχαν μεγαλώσει και έδιναν έναν ευχάριστο ίσκιο. Η Αντονέλλα καθόταν εκεί τα πρωινά, όταν ο ήλιος ήταν ακόμη χαμηλά. Έπινε τον καφέ της και ταυτόχρονα άφηνε δυο λόγια στο ημερολόγιο της, ακολουθώντας τη συνήθεια που είχε αποκτήσει στα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Κάθε 31 Δεκεμβρίου ξεφύλλιζε τα γραπτά της τελευταίας χρονιάς κι εντυπωσιαζόταν από τις αλλαγές που συνέβαιναν μέσα της, τόσο βαθιές που θα μπορούσε να πάρει όρκο πως κάποιες απ'τις σελίδες του ημερολογίου της δεν ήταν γραμμένες απ'το δικό της χέρι.
Το Πανδοχείο
Δέσποινα Χατζή
Είδος: Μυθιστόρημα
Εκδόσεις: Μίνωας 2021